- magnezja
- magnezjaf.magnezja palona chem. magnesia.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
magnezja
Look at other dictionaries:
magnezja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} biały proszek otrzymywany przez spalanie magnezu lub prażenie związków magnezu, trudno rozpuszczający się w wodzie; stosowany jako wypełniacz w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
magnezja — ż I, DCMs. magnezjazji, blm ∆ chem. Magnezja biała «węglan magnezu, biały proszek, trudno rozpuszczalny w wodzie, stosowany m.in. w przemyśle gumowym, szklarskim, w lecznictwie, w kosmetyce» ∆ Magnezja palona «tlenek magnezu, biały proszek… … Słownik języka polskiego
kalimagnezja — ż I, DCMs. kalimagnezjazji, blm chem. «uwodniony siarczan magnezowo potasowy, stosowany jako sztuczny nawóz potasowy» ‹n. łac. + magnezja› … Słownik języka polskiego
magnezjowy — przym. od magnezja ∆ Cement magnezjowy «cement otrzymany przez zmieszanie wypalonego magnezytu ze stężonym roztworem chlorku magnezowego; używany do wyrobu ksylolitu, jako kit do metali i szkła oraz jako spoiwo do ściernic» … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
